Brotola

Brotola (Urophycies spp.) znana również jako Salilota

Poławiana u wybrzeży Ameryki Południowej, sprzedawana jest na naszym rynku w postaci mrożonych tusz, rzadziej filetów. Większe sztuki wykorzystywane są do produkcji steków.

Rodzaj ryb z rzędu wyślizgokształtnych, żyją przy dnie, na głębokości 180–650m.

Wyślizgowate (Ophidiidae) – rodzina morskich ryb wyślizgokształtnych (Ophidiiformes).

Na rynku polskim najczęściej pod nazwą Brotola możemy spotkać w handlu gatunek Salilota patagońska (Salilota australis).

Systematyka

Domena:   eukarioty
Królestwo:   zwierzęta
Typ:   strunowce
Podtyp:   kręgowce
Gromada:   promieniopłetwe
Rząd:   wyślizgokształtne
Rodzina:   wyślizgowate

Rodzina wyślizgowate – rodzaje zaliczane do tej rodziny
grupowane są w kilku podrodzinach,
do których m.in. należą brotulawate.

Zasięg występowania:
Ocean Atlantycki, Ocean Indyjski i Ocean Spokojny – strefa tropikalna, subtropikalna i umiarkowana.

Północny Atlantyk od zachodnioafrykańskiego wybrzeża (Segenal) do Zatoki Biskajskiej; czasami wchodzi do kanału La Manche. Przebywa w płytkich wodach ponad piaszczystym i mulistym podłożem do głębokości 150 m. Pokrewne gatunki: Ophidion broussoneti – występuje w Morzu Śródziemnym, Ophidion rochei – w Morzu Śródziemnym i Czarnym.

Cechy charakterystyczne:
Płetwy brzuszne przekształcone w wici pełniące funkcję narządu dotyku. Płetwa ogonowa połączona z grzbietową i odbytową. W odróżnieniu od karapowatych, ciało wyślizgowatych jest pokryte łuskami, promienie płetwy grzbietowej są dłuższe lub równe promieniom płetwy odbytowej, a w stadium larwalnym dotychczas nie stwierdzono tzw. vexillum. Maksymalną długość osiągają Genypterus capensis (do 1,6 m) i Lamprogrammus shcherbachevi (do 2 m).

Wyślizgowate prowadzą przydenny tryb życia w strefie litoralu. Mają rozwiniętą zdolność komunikacji akustycznej.

Budowa zewnętrzna:
Węgorzowate, długie, bocznie ścieśnione ciało z długą głową. Oczy duże o średnicy wynoszącej około 1/4 długości głowy. Łuski małe, owalnie podłużne, na grzbiecie ułożone mozaikowate. Płetwy grzbietowe, ogonowa i odbytowa tworzą jedną, połączoną "falbanę". Występują płetwy piersiowe. Nitkowate, wydłużone płetwy brzuszne są daleko przesunięte ku przodowi (położenie gardłowe) i swym wyglądem przypominają wąsy spotykane u innych gatunków ryb. Pęcherz pławny ma kolor różowy. Strona brzuszna niebieskawo–biała. Płetwy na krawędziach ciemne. Maksymalna długość 30 cm.

Tryb życia:
Dorosłe ryby trzymają się zazwyczaj na większych głębokościach, podczas gdy osobniki młode spotkać można na skraju podwodnych łąk. O trybie życia tej ryby, w szczególności jej rozrodu, prawie nic nie wiadomo.

Odżywianie:
Drobne organizmy wodne.